خیلی ها نتونستن فشار های خانواده و تنهایی و نبودن رفیقاشونو تحمل کنن و سال بعد نتیجه بدتر شده (اگر فکر میکنین که رفقای با معرفتی دارین باید بگم که اونها پس از رفتن به دانشگاه سرگرم خواهند شد و اگر خیلی معرفت کنن ماهی یکبار برایتان جک می فرستند ، بدون سلام و احوال پرسی حتی!!) خیلی ها هم فریبِ وقت زیاد سال بعد رو خوردن و امروز و فردا کردن تا کنکور رسیده!!!(این یک سال هم زود میگذره هااا)
به هر حال در آخر تصمیم فقط با خودتونه! ولی الان تا اعلام نتایج صبر کنین و اگر می خواهید سال بعد بخونین تا مرداد به استراحت بپردازید و به چیزی فکر نکنید...
برای داوطلبان ریاضی پیشنهاد می کنم که اگر رتبه شان زیر 3500 شد برن و این تلاششونو در دانشگاه انجام بدن شاید هم تونستن انتقالی بگیرن(البته اونم مشکلات خودشو داره)
داوطلبان تجربی هم اگر به خودشون اطمینان دارن و می خوان رتبه ی زیر 1500 بیارن بمونن وگرنه سال بعد همین آش هست و همین کاسه!
در اینجا دو خبر خوب برایتان دارم:
1-همه ی آدم هارو نمیشه با استدلال استقرایی قضاوت کرد!
2-قدرتِ اراده ی آدما خیلی بالاست و می تونه بر همه چیز غلبه کنه!
در آخر یک تجربه دارم که از نزدیک شاهدش بودم ، یکی از آشنایان مهندسی کشاورزی یکی از شهرستان ها در دانشگاه آزاد قبول شده بود و دو سالی هم می رفت ، تصمیم گرفت دوباره کنکور بده ولی تمام بزرگان فامیل معتقد بودند که وقتش را تلف نکنه و همین رشته رو ادامه بده! اون شخص گوش نداد و دوباره کنکور داد و در عین ناباوریِ فامیل مکانیک دانشگاه تهران قبول شد! برای فوق هم رفت آلمان و الان هم رییس یکی از بخش های یک شرکت معتبر هست...
خلاصه ی کلام اینکه اگر به حرف بزرگان فامیل و احتمالاً پدر مادرش گوش میداد الان اگر خیلی شانس میاورد شده بود یک کارمند ساده ی وزارت کشاورزی! پس به حرف مردم گوش ندید ، مردم همیشه بدون تفکر از اون چیزی که نمی دونن بیشتر صحبت میکنن و کسی هم از درون شما با خبر نیست!
با آرزوی موفقیت همه ی شما و انتخاب بهترین راه...
حسین غلامى خواه